Wie was de heilige martinus?

Martinus of Maarten zou geboren zijn in Pannonië (het huidige Hongarije). Zijn ouders - die hoogstwaarschijnlijk uit Noord-Italië kwamen - zouden zich daar gevestigd hebben omdat zijn vader daar bij het militair tribuun van het Romeinse Rijk zat. Kort voor de geboorte van Martinus, in het jaar 316, werd het christendom erkend en als staatsgodsdienst verheven. Sint-Martinus zijn ouders waren, zoals de meeste Romeinen, heidenen. Toch moet Martinus reeds vroeg in aanraking gekomen zijn met het christendom en 'bekeerde' zich dan ook op 10-jarige leeftijd. De jonge Martinus voelde zich als kind al sterk aangetrokken om een kerklijk ambt na te streven, maar raakte verstrikt in het maatschappelijke systeem van het laat-Romeinse Rijk dat hem voorbestemde tot een militeaire carrière. Hij werd dan ook op 15-jarige leeftijd ingelijfd in het Romeinse leger onder keizer Constanijn.

Het verhaal gaat dat Sint-Martinus - hij moet dan ongeveer 20 jaar geweest zijn - een bedelaar tegenkwam aan de stadspoort in Amiens (Frankrijk). De man had geen kleren en stierf van de kou. Martinus deed zijn mantel uit en sneed die in twee met zijn zwaard. Hij gaf een deel aan de bedelaar en trok het andere deel terug aan. Diezelfde nacht kreeg Sint-Martinus een visioen waarbij Christus tot hem sprak.

Martinus stapte kort nadien uit het leger en stelde zich volledig ter beschikking van Christus en de katholieke kerk. In 371 werd hij aangesteld tot bisschop van Tours, een stad in Midden-Frankrijk. Martinus werd na zijn dood - in 397 - de patroonheilige van de armen, de soldaten, de lederbewerkers, de kleermakers, de oogaandoeningen, de molenaars, de vluchtelingen, de paarden, de ganzen en de wijnmakers. Daarnaast is hij de beschermheilige van Frankrijk, Utrecht en dus ook Eichem. Hij werd vereerd op nog vele andere plaatsen in Europa en zijn feestdag is op 11 november (de dag dat hij begraven werd). Hij wordt vaak afgebeeld op een paard terwijl hij met zijn zwaard zijn mantel in twee snijdt.

Sint-Maartendevotie?

Er zou naar verluidt een Sint-Maartentraditie geweest zijn in Eichem (hetzelfde geldt voor het Sint-Elooifeest). Gezien de afwezigheid van Sint-Martinuskerken in de buurt - er zou vroeger nog een in Pollare gestaan hebben - bleef deze niet behouden en moest ze begin 20e eeuw volledig plaatsmaken voor het gekende sinterklaasfeest. Toch proberen we in Eichem stukje bij beetje Sint-Maarten terug leven in te blazen. Het is niet de bedoeling om te concureren met de huidige gewoonte/traditie. We trachten enkel het verhaal en de waarden van Sint-Martinus op een laagdrempelige manier te verspreiden.